The real pain of a King is the pain of his subjects – Jayavarman VII
“ទេហនាន្ទេហ រោគោ យន្មនោរោគោ រុជត្តរាម៑ រាឞ្ត្រទុះខំហិភត៌្ឫុណា ន្ទុះខន្ទុះខន្ទុនាត្មនះ “ ៚សេចក្តីឈឺចុកចាប់នៅក្នុងខ្លួនប្រាណរបស់អ្នកជំងឺ គឺជាសេចក្តីឈឺចាប់ក្នុងហប្ញទ័យរបស់ព្រះអង្គជាងនោះទ្វេដង។ សំរាប់សេចក្តីឈឺចុកចាប់ផ្ទាល់ពិតប្រាកដរបស់មេដឹកនាំ[ព្រះមហាក្សត្រ] គឺសេចក្តីទុករបស់ប្រជានុរាស្រ្ត មិនមែនជាសេចក្តីទុក្ខផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គឡើយ។៚ “dehinām deha rogo yanmanorogo rujattarām rāṣṭra duḥkham hi bharṛrnān duḥkhan duḥkhan tu Nātmanaḥ” “the bodily pain of the diseased became in Him (the King) a mental agony more tormenting than the former. For the real pain of a King is the pain