Culture
now browsing by category
Letter: A Neutral Election Body Would Accept Chao Ratanak Complaint
Letter: A Neutral Election Body Would Accept Chao Ratanak Complaint
Op-Ed: Khmer Oversea, VOD English
Chao Ratanak, Candlelight Party’s commune chief candidate in Poipet commune, stands next to her father, Chao Veasna, a former opposition councilor in the commune, outside her house on May 14, 2022. (Matt Surrusco/VOD)🔊 Listen to this
Reading the article “Election Committee Rejects Candlelight Complaint Due to Lack of Specifics” recalls to mind how for Cambodian voters back in the 1998 national election — after the coup d’etat in 1997 — the legacy of the professional election institution built by the UNTAC was demolished and a new National Election Committee rebuilt. And in 2017, when the Cambodia National Rescue Party was dissolved, the legacy of an NEC created by the spirit of “culture of dialogue” was also demolished.
The response of the local election committee in the latest case is not a surprise, as the professionalism of neutrality has not been embedded in their workmanship at all. If this local election committee was well-trained, comprehensive, professional, and fearless to perform their duty without reprisal, they would try to accommodate complaints filed by Chao Ratanak without creating any further obstruction. But their performance shows not only an incapability for professional conduct but also bias toward the ruling party without doubt.
Observing the leadership structure of the current NEC, regardless of the instalment of party activists, the bureaucratic hierarchy from the national level to provincial level and to local agents is not necessary at all, and this structure creates more avenues to favor the ruling party than to serve the interests of voters. The judicial system being used as a political tool for the ruling party also disincentivizes professional conduct for the NEC and its staff.
Since Cambodia has conducted elections according to the spirit of Paris Peace Agreements, only two elections have been regarded as credible and professional, i.e. 1993 and 2017. Hence, the political maturity of the Cambodian people and their dynamic activism have paved concrete hope for the betterment in the near future.
Sophoan Seng
President, Committee for Election Right of Overseas Cambodians
===
លិខិត៖ បើស្ថាប័នរៀបចំការបោះឆ្នោតអព្យាក្រឹត គេនឹងទទួលយកពាក្យបណ្តឹង ចៅ រតនៈ
សេង សោភ័ណ្ឌ
| ថ្ងៃចន្ទ ទី១៣ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២២ ម៉ោង ១០:០៣ ព្រឹក
ការអានអត្ថបទ “គណៈកម្មាធិការរៀបចំការបោះឆ្នោតបដិសេធការតវ៉ាដោយភ្លើងទៀនដោយចោទថាខ្វះភាពច្បាស់លាស់” រំលឹកឡើងវិញពីរបៀបដែលអ្នកបោះឆ្នោតកម្ពុជាត្រលប់ទៅការបោះឆ្នោតជាតិឆ្នាំ 1998 បន្ទាប់ពីរដ្ឋប្រហារឆ្នាំ 1997 កេរដំណែលនៃស្ថាប័នបោះឆ្នោតមានវិជ្ជាជីវៈដែលបង្កើតឡើងដោយអ៊ុនតាក់គឺរុះរើចោល ហើយគណៈកម្មាធិការជាតិរៀបចំការបោះឆ្នោតថ្មីមួយទៀតត្រូវបានគេកសាងសង់ថ្មីឡើងវិញ។ ហើយនៅឆ្នាំ ២០១៧ នៅពេលដែលគណបក្សសង្គ្រោះជាតិត្រូវបានរំលាយ កេរដំណែលរបស់ គ.ជ.ប ដែលបង្កើតឡើងដោយស្មារតី “វប្បធម៌សន្ទនា” ក៏ត្រូវបានបំផ្លាញចោលផងដែរ។
ការឆ្លើយតបរបស់គណៈកម្មាធិការជាតិរៀបចំការបោះឆ្នោតមូលដ្ឋាននៅក្នុងករណីចុងក្រោយនេះមិនមែនជាការភ្ញាក់ផ្អើលនោះទេ ព្រោះវិជ្ជាជីវៈនៃអព្យាក្រឹតភាពមិនត្រូវបានបង្កប់នៅក្នុងផ្នត់គំនិតរបស់ពួកគេទាល់តែសោះ។ ប្រសិនបើគណៈកម្មការជាតិរៀបចំការបោះឆ្នោតមូលដ្ឋាននេះ មានការបណ្តុះបណ្តាលត្រឹមត្រូវ ចំណេះដឹងទូលំទូលាយ មានវិជ្ជាជីវៈ និងគ្មានការភ័យខ្លាចក្នុងការបំពេញកាតព្វកិច្ចដោយមិនមានការសងសឹកណាមួយទេនោះ ពួកគេនឹងព្យាយាមដោះស្រាយបណ្តឹងដែលប្តឹងដោយ ចៅ រតនៈ ដោយមិនមានការបង្កជាឧបសគ្គអ្វីតទៅទៀត។ ប៉ុន្តែការអនុវត្តរបស់ពួកគេមិនត្រឹមតែបង្ហាញពីភាពអសមត្ថភាពសម្រាប់ការប្រព្រឹត្តមុខវិជ្ជាជីវៈប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងលម្អៀងទៅកាន់គណបក្សកាន់អំណាចដោយគ្មានការសង្ស័យ។
ការសង្កេតលើរចនាសម្ព័ន្ធដឹកនាំរបស់ គ.ជ.ប បច្ចុប្បន្ន ដោយមិនគិតពីការដំឡើងសកម្មជនបក្សនោះទេ ឋានានុក្រមការិយាធិបតេយ្យពីថ្នាក់ជាតិដល់ថ្នាក់ខេត្ត និងភ្នាក់ងារមូលដ្ឋានគឺមិនចាំបាច់ទាល់តែសោះ ហើយរចនាសម្ព័ន្ធនេះវារឹតតែបង្កើតនូវមធ្យោបាយជាច្រើនទៀតដើម្បីអនុគ្រោះនិងលំអៀងទៅរកគណបក្សកាន់អំណាច ជាជាងបម្រើផលប្រយោជន៍អ្នកបោះឆ្នោត។ ប្រព័ន្ធតុលាការដែលត្រូវបានគេប្រើជាឧបករណ៍នយោបាយសម្រាប់គណបក្សកាន់អំណាចក៏បានបង្អាក់បន្ទុចការប្រព្រឹត្តមុខវិជ្ជាជីវៈដល់ គ.ជ.ប និងបុគ្គលិករបស់ខ្លួន។
ចាប់តាំងពីប្រទេសកម្ពុជាបានរៀបចំការបោះឆ្នោតស្របតាមស្មារតីនៃកិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុងប៉ារីស មានតែការបោះឆ្នោតពីរប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានចាត់ទុកថាគួរឱ្យទុកចិត្ត និងប្រកបដោយវិជ្ជាជីវៈ ពោលគឺឆ្នាំ ១៩៩៣ និងឆ្នាំ ២០១៧។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ភាពចាស់ទុំខាងនយោបាយរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ និងសកម្មភាពសង្គមដ៏ស្វាហាប់របស់ពួកគេ បានក្រាលគ្រឹៈប៉េតុងនូវក្តីសង្ឃឹមជាក់ស្តែងសម្រាប់ភាពល្អប្រសើរ នាពេលខាងមុខ។
សេង សោភ័ណ្ឌ
ប្រធានគណៈកម្មាធិការដើម្បីសិទ្ធិបោះឆ្នោតរបស់ពលរដ្ឋខ្មែរនៅក្រៅប្រទេស
Sophoan Seng addressed repatriation plan of 04 January 2021 is purely facing with court summons
Talking on live show of Youth Voice for Justice of CNRP America, Mr. Sophoan adamantly articulated the viable plan returning back to Cambodia of CNRP leadership led by Mu Sochua as it is a mature political attitude responding to the court’s summons.
- Legally speaking, the repatriation plan is purely to fight with the accusation of the Phnom Penh municipal Court summoned by deputy prosecutor Seng Heang. The accusation is bogus “plotting” to commit treason and “incitement” to commit a felony which are a serious crime without bleeding or hurting anybody physically and mentally at all. The accusation is politically motivated. The due process is non-existent as en mass trial was created by improper en mass name listing all together to attest to a public building. The court proceeding is set up to denounce all justice attempts because the defendants are not allowed to having sufficient time to prepare themselves at all including seeking or exercising rights to obtaining legal counsel or attorney. While the initial accusation is high the chance of trial in absentia is pretty bogus, this returning back to fight the legal accusation is apolitical. And no one can block or ban this physical presenting of the defendants as well as manipulating the court proceeding.
- Political pragmatism has been visibly emerging among Cambodian people and their leaders. Court proceedings are considered the most safety net of social reform and social order revitalization although it is a bad court or a good court. When a society is at war, the brave men and women are needed to carry gun; but when a society is at peace, the brave men and women are needed to carry pen and paper. The court of Cambodia has been notoriously known for its “travesty of justice”. Many men and women have already been thrown in jail because of this bad court practice, and the sacrifices of those men and women shall deepen a new successful chapter of history of Cambodia. The grand policy to walk into the court room in order to restructure, repaint, restore human resource and refinance it, is very pragmatic and optimistic.
ស្ថាប័នជាតិមិនមែនជាផ្នែកមួយនៃនីតិបញ្ញត្តិទេ
តាមគោលការណ៍ គណៈបក្សនយោបាយឈ្នះឆ្នោតអាចស្នើឈ្មោះតែងតាំងមនុស្សក្នុងបក្សសម្រាប់តំណែងមួយចំនួនដូចជាឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី រដ្ឋមន្ត្រី និងរដ្ឋលេខាធិការប៉ុណ្ណោះ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី តំណែងកូតាបក្សនយោបាយដែលចូលមកថ្មីត្រូវធ្វើការសហការយ៉ាងជិតស្និតជាមួយក្រុមការងារបច្ចេកទេសដែលជាមន្ត្រីរាជការស៊ីវិលជ្រើសរើសឡើងតាមក្រិតក្រមត្រឹមត្រូវតាមសមត្ថភាពនិងបទពិសោធន៍ជាក់ស្តែង(meritocracy) ដោយអនុវត្តន៍យ៉ាងតឹងរឹងដល់ក្របខណ្ឌរដ្ឋដែលគ្របដណ្តប់ដោយច្បាប់ បទដ្ឋាន គតិយុត្តិ មានច្បាប់សហលក្ខន្តិកៈមន្ត្រីរាជការ ជាដើម។
នៅចំពោះការយល់ឃើញមួយចំនួនរបស់មហាជននិងមេដឹកនាំខ្មែរជាពិសេសលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុនសែនដែលថាស្ថាប័នជាតិគឺស្ថិក្រោមខុទ្ធការល័យនាយករដ្ឋមន្ត្រីទាំងស្រុងឬនីតិបញ្ញត្តិគ្រប់គ្រងស្ថាប័នជាតិនោះ ការយល់នេះគឺខុសហើយ។ នៅនីតិកាលនីមួយៗនៃសភា រាជរដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសកម្ពុជា អង្គនីតិប្រតិបត្តិ ត្រូវបានបង្កើតឡើងសម្រាប់អាណត្តិ៥ឆ្នាំ តាមរយៈការបោះឆ្នោតជាសកល និងដោយផ្ទាល់។ តាមការស្នើសុំរបស់ប្រធានរដ្ឋសភា និងដោយមានការយល់ព្រមពីអនុប្រធានទាំងពីរ។ ព្រះមហាក្សត្រ ក្នុងនាមជាព្រះប្រមុខរដ្ឋ តែងតាំងឥស្សរជនជាន់ខ្ពស់មួយរូប ដែលជាសមាជិកគណបក្សនយោបាយឈ្នះឆ្នោត ឲ្យបង្កើតគណៈរដ្ឋមន្ត្រី។ ក្រោយពីការបោះឆ្នោតជាតិឆ្នាំ២០១៣ រាជរដ្ឋាភិបាល អាណត្តិទី៥ ត្រូវបានបង្កើតឡើង។1
គណៈរដ្ឋមន្ត្រី ក្រសួង និងស្ថាប័នជាតិ អាចមានការប្រែរប្រួលទាំងសមាសភាព និងសមាជិកភាព។ ព្រះរាជក្រឹត្យ អាចកែរសម្រួលទៅលើសមាសភាពគណៈរដ្ឋមន្ត្រី និងថ្នាក់ដឹកនាំនៅតាមក្រសួង និងស្ថាប័នជាតិផ្សេងៗ។ នេះ មានន័យថា មិនមែនគ្រប់សមាជិកទាំងអស់នៃគណៈរដ្ឋមន្ត្រី ចាំបាច់ទទួលការការបោះឆ្នោតទុកចិត្តពីរដ្ឋសភានោះទេ ដែលការបោះឆ្នោតទុកចិត្តនេះ តែងតែធ្វើនៅដើមអាណត្តិរាជរដ្ឋាភិបាលប៉ុណ្ណោះ។
សមាជិករាជរដ្ឋាភិបាលស្ទើរតែទាំងអស់ គឺជាប្រធានក្រសួង និងស្ថាប័នជាតិ។ ក្នុងគោលបំណងរក្សាឯករាជ្យភាពរបស់ស្ថាប័នទាំងនេះពីរាជរដ្ឋាភិបាល ប្រធាន និងសមាជិកស្ថាប័នជាតិខ្លះ មិនមែនជាសមាជិករាជរដ្ឋាភិបាលទេ។ ទាំងនេះ មានន័យថា ស្ថាប័នជាតិទាំងនេះ មិនមែនជាផ្នែកនៃអង្គនីតិប្រតិបត្តិ អង្គនីតិប្បញ្ញត្តិ និងអង្គតុលាការទេ ប៉ុន្តែជាស្ថាប័នជាតិឯករាជ្យដោយឡែក។
ក្រសួងស្ទើរតែទាំងអស់ ត្រូវបានបង្កើតឡើង នៅឆ្នាំ១៩៩៥ ។ ក្រសួងតិចតួចប៉ុណ្ណោះ ទើបតែត្រូវបានបង្កើតឡើងនាពេលថ្មីៗនេះ ដោយការបំបែកក្រសួងមួយ ឲ្យទៅជាក្រសួងពីរផ្សេងគ្នា2 ឬដោយការតំឡើងថ្នាក់ពីរដ្ឋលេខាធិការដ្ឋាន មកជាក្រសួង3 ។ សព្វថ្ងៃនេះ រាជរដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសកម្ពុជា មានក្រសួងនិងរដ្ឋលេខាធិការដ្ឋាន មានចំនួនសរុប ២៨ ព្រមទាំងស្ថាប័នជាតិមួយចំនួនផ្សេងទៀត ដូចមានរាយឈ្មោះត្រួសៗខាងក្រោម។
ស្ថាប័នជាតិមួយចំនួន មានចែងក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ហើយមួយចំនួនទៀតមាន ប្បញ្ញត្តិក្នុងច្បាប់។ ខណៈដែលស្ថាប័នជាតិ ត្រូវបង្កើតឡើងដោយច្បាប់ ឬព្រះរាជក្រឹត្យ ការរៀបចំ និងការប្រព្រឹត្តទៅនៃស្ថាប័នទាំងនេះ ត្រូវកំណត់ដោយអនុក្រឹត្យរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល (ដើម្បីស្វែងយល់អំពីប្រភេទ ឋានានុក្រម និងនីតិវិធីច្បាប់ នៃអត្ថបទច្បាប់ពាក់ព័ន្ធ សូមចូលទៅកាន់ ច្បាប់ និងប្រព័ន្ធតុលាការ)។
កំណែទម្រង់គួរឲ្យកត់សម្គាល់ ដែលកើតឡើងជាមួយនឹងស្ថាប័នជាតិភាគច្រើន កើតឡើងភ្លាមៗ នៅក្រោយពីការបោះឆ្នោតជាតិឆ្នាំ២០១៣។ ស្ថាប័នជាតិទាំងនោះ លែងដាក់ឲ្យស្ថិតនៅក្រោមទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី ហើយ ប៉ុន្តែនៅក្រោមក្រសួងទទួលបន្ទុក នៃរាជរដ្ឋាភិបាល។4 កំនែទម្រង់នេះ មានគោលដៅរៀបចំ និងដាក់បញ្ចូលស្ថាប័នជាតិទទួលបន្ទុកតាមវិស័យទាំងនោះ ទៅក្នុងរចនាសម្ព័ន្ធនៃក្រសួងជាប់ពាក់ព័ន្ធ។
តាមគោលការណ៍ គណៈបក្សនយោបាយឈ្នះឆ្នោតអាចស្នើឈ្មោះតែងតាំងមនុស្សក្នុងបក្សសម្រាប់តំណែងមួយចំនួនដូចជាឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី រដ្ឋមន្ត្រី និងរដ្ឋលេខាធិការប៉ុណ្ណោះ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី តំណែងកូតាបក្សនយោបាយដែលចូលមកថ្មីត្រូវធ្វើការសហការយ៉ាងជិតស្និតជាមួយក្រុមការងារបច្ចេកទេសដែលជាមន្ត្រីរាជការស៊ីវិលជ្រើសរើសឡើងតាមក្រិតក្រមត្រឹមត្រូវតាមសមត្ថភាពនិងបទពិសោធន៍ជាក់ស្តែង(meritocracy) ដោយអនុវត្តន៍យ៉ាងតឹងរឹងដល់ក្របខណ្ឌរដ្ឋដែលគ្របដណ្តប់ដោយច្បាប់ បទដ្ឋាន គតិយុត្តិ មានច្បាប់សហលក្ខន្តិកៈមន្ត្រីរាជការ ជាដើម។
បញ្ជីឈ្មោះក្រសួង និងស្ថាប័នជាតិនៃរាជរដ្ឋាភិបាល មានដូចខាងក្រោមនេះ។ តំណរភ្ជាប់នីមួយៗ នឹងផ្តល់ជូនព័ត៌មានលម្អិតបន្ថែមអំពីយុត្តាធិការ និងវិស័យទទួលខុសត្រូវរបស់ក្រសួង ឬស្ថាប័នជាតិនីមួយៗ។ បណ្តុំនៃព័ត៌មាន និងទិន្នន័យ អាចរកបាននៅតាមគេហទំព័ររបស់ក្រសួង និងស្ថាប័ននីមួយៗ។
ក្រសួង និងរដ្ឋលេខាដ្ឋាន
- ទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្រ្តី
- ក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ
- ក្រសួងមុខងារសាធារណៈ
- ក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម
- ក្រសួងធម្មការនិងសាសនា
- ក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ
- ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ
- ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា
- ក្រសួងបរិស្ថាន
- ក្រសួងការបរទេស និងសហប្រតិបត្តិការ
- ក្រសួងសុខាភិបាល
- ក្រសួងឧស្សាហកម្ម និងសិប្បកម្ម
- ក្រសួងព័ត៌មាន
- ក្រសួងមហាផ្ទៃ
- ក្រសួងយុត្តិធម៌
- ក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ
- ក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់
- ក្រសួងរ៉ែ និងថាមពល
- ក្រសួងការពារជាតិ
- ក្រសួងទំនាក់ទំនងរដ្ឋសភា-ព្រឹទ្ធសភា និងអធិការកិច្ច
- ក្រសួងផែនការ
- ក្រសួងប្រៃសណីយ៍និងទូរគមនាគមន៍
- ក្រសួងសាធារណការ និងដឹកជញ្ជូន
- ក្រសួងសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជន និងយុវនីតិសម្បទា
- ក្រសួងទេសចរណ៍
- ក្រសួងធនធានទឹក និងឧត្តុនិយម
- ក្រសួងកិច្ចការនារី
- រដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរស៊ីវិល
Cambodia’s PM Earns $2,500 a Month. Where Did He Get So Many Million-Dollar Watches?
“Probably the richest leader on the planet who rules the poorest country in the world,” wrote one Cambodian Facebook user.
Another asked: “Should I be proud or be ashamed?”
———“Loyalty [to Hun Sen] is handsomely rewarded—the tycoons variously appear to have enjoyed immunity from the law, the rich spoils of the government’s state looting and the use of state forces to guard company operations and violently crackdown on protests against them,” the report reads.
“Hun Sen’s love for multi-million dollar luxury watches is just obscene in a country where per capita GDP is just $1,500 a year,” Andrew MacGregor Marshall, a lecturer at the Edinburgh Napier University, told VICE News.
——–“A leader like Hun Sen will not be ashamed of being seen wearing a $3,200,000 Patek watch even if it appears glaring in a poverty-stricken country because it shows his fitness to rule,” Strangio said. “The same is true with many parliamentarians from his ruling Cambodian People’s Party (CCP), a lot of them are incredibly wealthy and have remained in power for so many years because of the political system that plays to their benefit.”
“Wealth and power mutually reinforce and complement his strongman image, even if many Cambodians resent it,” he noted.
———-Indeed, shielded by Hun Sen’s power and influence, his family has engaged in a “huge network of secret deal-making and nepotism that emanates from the Hun family and underpins the Cambodian economy,” according to a Global Witness report on the Hun clan’s fortune.
———–“Hun Sen has always emphasized that he is a man of the people and compares himself to them. He’s good at speaking the rural idiom and often says he understands the hopes and desires of rural folk. But discontent is rising, with landgrabs, evictions, and job losses,” Strangio said.
“Hun Sen is growing increasingly out of touch with Cambodians because he is surrounded and in a sense, protected by layers of yes men and advisors filtering reality to him. And more young Cambodians are connecting the dots, being able to criticize the regime and system in ways their elders could not.”
Prime Minister Hun Sen promotes a carefully curated everyman image, but his wrist tells a different story. By Heather Chen Original source for your reference: The VICE, July 27, 2020, 10:43pm
As the tagline goes: “You never actually own a Patek Philippe. You merely look after it for the next generation.”
In the world of luxury, a Patek watch isn’t just a device for telling time, it’s a one-of-a-kind handcrafted heirloom that transcends generations—the cheapest model can set one back by tens of thousands of dollars, while the finest run into the millions.
The watches are the kind of status symbol at home on the wrists of billionaires, CEOs, playboy philanthropists—and, curiously, the strongman ruler of one of the world’s poorest nations.
Prime Minister Hun Sen of Cambodia appears to be an avid Patek Philippe fan, and his love hasn’t gone unnoticed on social media, where he was called out for wearing a $1.2 million Sky Moon Tourbillon with a hand-engraved white gold bezel and blue leather strap.
“No one simply rents a Patek Philippe watch. It is a very high end brand that’s associated with big players,” said Tom Chng, founder of the Singapore Watch Club, who examined a separate post featuring Hun Sen on Instagram, and confirmed the watch featured to be another, even more expensive Patek.
“Hun Sen’s watch is no ordinary watch; it’s a rare and unique find. The high-end elements like the diamond enamel dials and handcrafted motifs combined with the level of master artistry that went into creating such a bespoke piece will definitely fetch a sky-high auction price,” Chng told VICE News. “I definitely wouldn’t see a man of Hun Sen’s status having any issue with getting his hands on a model like this.”
However, Hun Sen came from humble beginnings, and has been in either the military or public service his entire professional life, currently earning a modest official salary of about $2,500 a month. He also cultivates a carefully nurtured everyman image, disseminating images of himself hobnobbing with farmers and motorbike taxi drivers via his widely followed Facebook page.
But according to an eagle-eyed watch enthusiast blog, he has been spotted wearing watches with values totalling close to $9 million, including a rare limited edition Richard Mille Tourbillion Sapphire Dragon valued at $950,000, a model exclusive to Asia with only 55 of its kind available in the world.
“The pretense that Hun Sen earns this salary is absurd. Nobody will buy the idea that he is able to afford these million dollar watches on his salary alone,” said Sebastian Strangio, a Thailand-based political observer and author of the book Cambodia: From Pol Pot to Hun Sen and Beyond.
Indeed, the post with Hun Sen’s Patek Tourbillon caught the attention of many Cambodians and drew a flurry of critical comments, with some questioning where Hun Sen’s money came from.
“Probably the richest leader on the planet who rules the poorest country in the world,” wrote one Cambodian Facebook user.
Another asked: “Should I be proud or be ashamed?”
Both poverty and corruption remain deep-rooted in Cambodia, a Southeast Asian country where an estimated 2.8 million people live below the poverty line, and millions more hover near it. In Transparency International’s 2019 Corruption Perceptions Index, Cambodia scored an abysmal 20 out of 100, ranking 162 out of 198 countries.
Indeed, Hun Sen’s family and inner circle have “profited hugely from the system of grand corruption instituted during his reign,” according to a 2018 Global Witness report.
“Loyalty [to Hun Sen] is handsomely rewarded—the tycoons variously appear to have enjoyed immunity from the law, the rich spoils of the government’s state looting and the use of state forces to guard company operations and violently crackdown on protests against them,” the report reads.
“Hun Sen’s love for multi-million dollar luxury watches is just obscene in a country where per capita GDP is just $1,500 a year,” Andrew MacGregor Marshall, a lecturer at the Edinburgh Napier University, told VICE News.
“Even with Chinese money being pumped into Cambodia, most Cambodians survive on less than $5 a day. The prime minister and his ruling elite are amassing immense, stunning wealth and there is a clear correlation between them and other countries in the region which sees the boldness of such demagogues in their ostentatious displays of wealth and nepotism.”
Read More …